Puck Füsers (2002) is dichter. Ze schrijft poëzie, columns, poëtisch proza en andere teksten die op poëzie lijken. Daarnaast treedt ze regelmatig op. In haar werk probeert ze scherpe randen bloot te leggen. Tegelijkertijd onderzoekt ze de breekbaarheid van haar personages en hun taal. Ze gelooft dat schrijven geen mentale activiteit is, maar een verbinding die je met de buitenwereld aangaat. Omgevingen zijn daardoor een belangrijk onderdeel van haar werk; van landschappen die aan treinen voorbij trekken, tot kille, lege ruimtes waarin je kunt verdwijnen.