maxine palit de jongh

maxine palit de jongh (1993) is (toneel)schrijver, dichter en theatermaker. maxine schreef sinds 2021 zeven opgevoerde toneelteksten, waaronder VECHT, 233 GRADEN CELSIUS, THE LAST POET en ROOF. In 2024 won ze het TheaterTekstTalent Stipendium om te werken aan een nieuwe toneeltekst over hoe trots te zijn op je Aziatische afkomst als je vooral geleerd hebt te assimileren en woont in een lichaam dat systematisch geseksualiseerd wordt. Ze treedt op met eigen werk en verleent haar heldere en rustige stem aan verhalen van anderen die opgevoerd worden. maxines teksten zijn poëtisch en zintuiglijk, daarmee maakt ze maatschappelijke thema’s invoelbaar en herkenbaar ook als ze ver van haar publiek afstaan. Ze schrijft graag dialogen tussen verschillende entiteiten en strijdbare personages op zoek naar groot en klein geluk. maxine zit in het ontwikkeltraject van Wintertuin.

(uit de toneeltekst: ROOF, opgevoerd in 2024 als lunchvoorstelling bij Theater
Bellevue in co-productie met Likeminds.)

Over maxine

In al haar werk zoekt ze naar welke stemmen we (beter) kunnen en moeten luisteren en schenkt ze daar strijdbare, bloemrijke en ontroerende taal aan. maxines teksten zijn magisch, actueel, schrijnend en hoopvol. maxine schrijft om wakker te schudden, te ontroeren en haar publiek te activeren om op een nieuwe manier de wereld in te gaan en te handelen.

Toneelschrijven vormt de basis van maxines schrijverschap, daarnaast is ze tekstdramaturg, (voorlees)stem, podiumdichter en docent.
In het ontwikkeltraject van Wintertuin verdiept ze haar stem in proza en poëzie en geeft ze vorm aan haar autonomie onder de begeleiding van Emma Lesuis en Lisa Weeda. maxine kijkt uit naar het meer zelf maken van (jeugd)theater in Nederland en België, het schrijven van een roman en een speelfilmscenario dat wordt verfilmd. In al deze vormen wil ze haar onderzoek en liefde voor het magisch realisme verder ontwikkelen.

maxine over het werk:
‘Ik schrijf en maak omdat verbeelding de vrijheid biedt om emoties en gebeurtenissen grootser, kleurrijker, vrolijker en duisterder weer te geven dan in deze realiteit voor mij, in elk geval, mogelijk is. Ik schrijf en maak omdat ik niet anders kan dan luisteren naar deze wereld en dat zichtbaar maken. Schrijven is met elkaar in gesprek gaan, doorvragen en dat vertalen naar tekst die ontroert en opschudt. Ik ga graag samenwerkingen aan waarbij we elkaar voeden en uitdagen elkaars en onze eigen stemmen te verdiepen, te versterken en uit te lichten.’