Maureen Ghazal
Maureen Ghazal (1995) is dichter, schrijver en performer. In 2018 studeerde ze af aan de Willem de Kooning Academie en in datzelfde jaar won ze de El Hizjra-literatuurprijs voor haar poëzie. Haar werk werd onder andere gepubliceerd in De Gids, De Revisor en Extra Extra Magazine. Ze trad op, op podia als Crossing Border Festival, Read My World en Nacht van de Arabische literatuur. In haar werk schrijft ze over geboortegrond, het verbinden van talen en landschappen en vrouw-zijn. Maureen zit in het ontwikkeltraject van Wintertuin en in november 2025 verscheen haar chapbook Ik, Waterlichaam.
‘Mijn vader leerde me niets uit het oog te verliezen
op die manier zou het moederland blijven bestaan
ik besluit dichtbij huis te blijven en mijn hartslag te begraven
in het slaperige landschap – een bewijs van oorsprong.’
(uit: ‘Ik kus mijn schouders om ze te zegenen’)
Over Maureen
In haar ontwikkeltraject onderzoekt Maureen embodiment in schrijven. Ze gaat na hoe haar lichaam een rol kan spelen in haar schrijfproces; op welke manieren haar lichaam kan schrijven en verhalen kan genereren. Door los te komen van haar bureaustoel, te experimenteren met verschillende schrijfhoudingen en aandachtig te luisteren naar welke verhalen haar lichaam wil vertellen, wil ze het idee doorbreken dat schrijven enkel een geestelijke bezigheid is. Momenteel schrijft ze aan haar chapbook dat gaat over lichamelijke heling, de omgeving die daarvoor nodig is en womanhood.
Maureen over haar werk:
‘Ik schrijf poëzie, autofictie en non-fictie en zoek naar manieren om die verschillende genres met elkaar te verbinden. Tussenvormen binnen de literatuur vind ik interessant, evenals multidisciplinaire werken. Binnen die verschillende vormen maak ik werk over de betekenis van (geboorte)grond, ontworteling en lichamelijkheid. In taal onderzoek ik de verbinding tussen mens en grond. Mijn schrijfproces probeer ik lichamelijk te maken; wandelen en orale verteltradities vormen een belangrijk onderdeel in mijn werk.’
Kijk, luister, lees...
- Video bij de expositie ‘Wat ik je nog wilde zeggen’
- Lezing over drie Arabische dichters op Woordnacht (i.s.m. Poetry International)
- Gedicht ‘Fobie’ – De Revisor
- Gedicht ‘Tijd bouwt op in lagen’ – De Gids
Op ons online podium Notulen van het Onzichtbare lees je van Maureen…
Ik, Waterlichaam - Maureen Ghazal
Ik ga zo plat mogelijk op bed liggen en zie de wereld verdwijnen. Het enige dat overblijft is het witte plafond dat me als een wolkenmassa het zicht ontneemt. Niets in mij wil zijn zoals de horizon, liever ben ik een berg die de hemel doorklieft.
In Ik, Waterlichaam onderzoekt Maureen Ghazal op welke manieren een lichaam kan helen en zich kan losmaken van pijn. Het lichaam vormt een landschap dat regelmatig van gedaante wisselt: van de straten in Londen, naar een hostel in Bethlehem en de diepblauwe Middellandse Zee. Zo nu en dan laat het lichaam verhalen los over (voor)ouders wier geboortegrond hen is afgenomen, en toont daarbij het trauma dat is ontstaan en zich ophoudt in de familielijn. In de zoektocht naar heling ondersteunen meerdere waterstromen het lichaam.
Downloads
